Tupperware d'amor

Imatge d'alta resolució

Tupperware d'amor

Imatge d'alta resolució

Tupperware d'amor

Imatge d'alta resolució


Tupperware d'amor

Imatge d'alta resolució


Fitxa de espectacle

Tupperware d'amor

Companyia: Xavi Mira i Cía
Duració: 80'
Estrena: 15 de juny de 2007 a la Plaça de Dins d'Alcoi


Documents per a descarrega


Documents per a consultar en la sala


Fitxa tècnica

Disseny gràfic: Sellés, Pep
Producció: La Dependent, Rozalén, Joanfra
Trombó: Albero, Guillermo
Bateria: Domingo, Narso
Comunicació: Espinós, Miriam
Trompeta: Evans, Paul
Veu: Mira, Xavi
Piano: Molina, Christian
Saxo: Peidró, Enric
Contrabaix: Vilà, Jordi


Més dades


Jo no sé què passa, igual és una mania, però hui en dia la gent no canta.
Cantar ha sigut sempre més que una necessitat, ha estat sempre dins, com. com si. com el respirar. això mateix, cantar com respirar, cantar per a oblidar, cantar per recordar, cantar per conjurar amors, per avivar-los, cantar, sí, cantar per a posar en solfa la nostra vida.

La selecció de cançons que conforma l'espectacle que proposen XAVI MIRA I COMPANYIA , així com els arranjaments dels temes i, en general el concepte desenvolupat en tot l'aspecte musical de l'obra, segueix una pauta estilística molt clara, marcada pels cantants masculins nord-americans coneguts per l'apel·latiu de "Crooners". A TUPPERWARE D'AMOR trobem constants "guiños" i referències a aquesta forma de fer entendre la música, però també suggerències per al descobriment d'algunes cançons no tan populars però de gran interès o bé la interpretació d'algun tema usualment no associat a aquest estil. Així doncs, el repertori conté clàssics com "But not for me" o "Love is here to stay" les dos de George i Ira Gershwin, "No love, no nothing" de Harry Warren o "Almost like being in love" de Frederick Loewe, tots ells compositors de referència del teatre musical americà, però també amb temes signats per compositors genuïnament jazzístics, com "Satin doll" (Duke Ellington), "Someday" (Johnny Hodges) o "Let there be love" (Nat King Cole).
Finalment "What the world needs now" compost per Burt Bacharach, compositor més associat al pop (Dione Warwick, The Carpenters, etc) "Route 66" escrit per Bobby Troup, actor i "Crooner" i "Its only a paper moon" de Harold Arlen completen un programa que encara que fidel a l'estil no deixa d'intercalar suggerències personals, com arranjaments per a tots els temes i una selecció de repertori molt cuidada.


Yo no sé qué pasa, igual es una manía, pero hoy día la gente no canta.
Cantar ha sido siempre más que una necesidad, ha sido siempre dentro, como. como si. como el respirar. eso mismo, cantar como respirar, cantar para olvidar, cantar por recordar, cantar por conjurar amores, por avivarlos, cantar, sí, cantar para poner en solfa nuestra vida.
La selección de canciones que conforma el espectáculo que proponen XAVI MIRA Y COMPAÑÍA , así como los arreglos de los temas y, en general el concepto desarrollado en todo el aspecto musical de la obra, sigue una pauta estilística muy clara, marcada por los cantantes masculinos norteamericanos conocidos por el apelativo de "Crooners". A TUPPERWARE DE AMOR encontramos constantes "guiños" y referencias a esta forma de hacer entender la música, pero también sugerencias para el descubrimiento de algunas canciones no tan populares pero de gran interés o bien la interpretación de algún tema usualmente no asociado a este estilo. Así pues, el repertorio contiene clásicos como "But not foro me" o "Love is here tono stay" las dos de George e Ira Gershwin, "No love, no nothing" de Harry Warren o "Almost like being in love" de Frederick Loewe, todos ellos compositores de referencia del teatro musical americano, pero también con temas signados por compositores genuinamente jazzísticos, como "Satin chorro" (Duke Ellington), "Someday" (Johnny Hodges) o "Let there be love" (Nat King Cole).
Finalmente "What the world needs now" compuesto por Burt Bacharach, compositor más asociado al pulpo (Dione Warwick, The Carpenters, etc) "Route 66" escrito por Bobby Troup, actor y "Crooner" y "Its only a papel moon" de Harold Arlen completan un programa que aunque fiel al estilo no deja de intercalar sugerencias personales, como arreglos para todos los temas y una selección de repertorio mucho cuidada.


Representacions

Plaça de Dins: 15/06/2007
Teatre Arniches: 23/05/2008
Teatre Principal d'Alcoi: 09/05/2008
Teatre Principal de Banyeres de Mariola: 25/05/2008
Teatre Municipal de la Vall d'Uixó: 31/05/2008


Logo Culturarts

Plaça Viriato s/n · 1er. pis
46001 València
Tel. 961 20 65 38 · 961 20 65 00
biblioteca_teatre@ivc.gva.es
fmedina@ivc.gva.es